Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Tebriz, Bakü, Kerkük daha nicelerinden;
Tanıdık gelir görgülerinden türküleri ezgilerinden
Kilimlerindeki nakışlardan, tanıdık gelir evlerinden...
Yanaklarından, saç, göz, ve ten renklerinden,
Hemen tanırsın, bulgurundan, aşından, yemeklerinden,

Bugünün tekrarı yok,
Gelecek günlerin çok,
İster aç, istersen tok,
Yaşadığın gün o gün.

Unutma düşman haldan hiç anlamaz.
Ne kadar yalvarsan da seni duymaz
Kim bilir ki, seni ona nasıl anlattılar?
Yargısı-hükmü kesin, seni dinlemez.

Bir millet bu kadar hiç aldatılmamıştı
Dolduruşa getitilip böyle hiç savrulmamıştı
Hamdolsun, inşAllah, maşAllah ile avutulmamıştı
Mankurtlaştırılıp bu kadar hiç itilip kakılmamıştı
Gidişatımız hayra âlâmet değil, Allah kerim.

İnsan hayvanlaşır, hayvan insanlaşır ise,
Çarpıklık olusur ve bulaşır, işler karışır
Tam da bugünler olur, kimi ölür, kimi kalır
Cezalısın, dur demez Yaradan bu gidişe

İstanbul’da adalar tam bir mozaik,
Kimi muhafazakar, kimi sarhoş, kimi ayık,
Kimi Müslüman kimi Hristiyan-Musevi,
Müzik sesleri, kimi arabesk, kimi mesnevi,
Kimisi yarı açık-saçık, kimisi de kapalı,

Boğazdaki renk türünü bilirsin;
Sensiz gitmem gündüz tatsız orası…
Mevsimi geldi gelirsen görürsün…
Depreşir onulmaz, gönlüm yarası.

Dünya şehri, köyü çok ama köy değil,
Belalı, maganda çok ama sevimsiz değil,
Evliya yatağıdır, hoş görür isyankar değil,
Martıları, Kız Kulesi nostalji, iki kıta İstanbul

İşte Marmara denizinde güneşin batışı;
Büyülü güzellikte bile sahili bom boş…
Bu da gösterir ki, İstanbul’dan kaçışı,
Kalanlar ise ya dert küpü, ya sarhoş.

İşte bunlar atalarımız. halen halkımız,
İşte böyle, bunlardan söğüt salkımız,
Aslını gel inkâr etme, haramzade olma,
İşte bunlardan üremiş üzüm salkımız.