- Vatan savunması için öz canından bile geçebilen mangal yürekli aziz yiğitlere…
Yiğidim yüksek söyle daha gür çıksın sesin,
Bozguncu ensesinde hissetsin gür nefesin,
Mazlumun umudu sen, zalimlere efesin,
Karlı bir Nisan günü, yer ağlar gök ağlarken,
Bizler Ankara'daydık, o sabah erken erken,
Dua, tekbir yürüdük, hep beraber arkanda,
Hayırlarla yad ettik, biz seni sen giderken.
Yola çıktık Sdney'den, Köln'den, taa Washington'dan,
Dam; yuvayı dişi kuş yapar,
Adam; her eksik ona bakar,
Çocuk; geleceğe açılan kapı,
Aile; adıyla, sanıyla yaşar.
Bu sözlerim benden size teşekkür,
Güzellikler bana kaldı bilesiz,
Her tebrikten sonra ettim tefekkür,
Gözümden yaş akakaldı bilesiz.
Her arayan yüreğiyle konuştu,
Diyeceğim o ki, canım, ciğerim,
Ben de seni candan öte severim,
Her şey için çok teşekkür ederim,
Varlığın temeli, “ilgi” Allah’tan.
Övgüler de dâhil, saydığın bana,
Zamanın zerresi an,
An diyemeden geçer.
Lakin Yaradan Mevla,
Dilerse an içine,
Dünyaları sığdırır,
Yalnızmışız gibi boşlukta düşeriz kederlere,
Var mıdır bir kurtarıcı diye bakarız bir yerlere.
Emek yok, hareket yok, bahane desen gani,
Değil miydi marifet çok bizde, e hadi, nerde, hani?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!