Tuncay Akdeniz Şiirleri - Şair Tuncay Ak ...

Birini birine sevdiren Allah
Gönül ü yaratmış hoşu yaratmış
Her şeye kadirsin yaradan Allah
Akılı yaratmış başı yaratmış

Alemde varlığın hareket eder

Rahmetinle nur yüklenir her cana
Ben kulunum özüm sensin Ya Rabbim
Toprağından sen çevirdin insana
Ben kulunum yüzüm sensin Ya Rabbim

Sonsuz Rahmetiyle işliyor düzen

Hak için susmaz dilleri
Öter camide cami de
Duaya kalkar elleri
Açar camide cami de

Yaradan’a kul yalvarır

Umudun bağlama yalan dünyaya
Orada şahidin beş olur senin
Besmelesiz kaşık salma çorbaya
Sofrada şahidin aş olur senin

Yaratmamış bu düzeni boşuna

Balta vurduk kestik kanat kolunu
Doğasını seven korur ormanı
Defter kalem yaptık kuru dalını
Yavrusunu seven korur ormanı

Altın gibi değerini bilmeli

Ana kucağında baba evinde
Höllüklerle rüya rüya büyüdüm
Hanak kazası Binbaşak köyünde
Ayı günü saya saya büyüdüm

Aklımın erdiği yedi yaşında

O Zİ-ŞAN

Sabavetten aşığım,o ser-veri aleme,
Yüreğime köz düştü,aşk pınarı akmadan.
Güle ismini yazdı,sorun levhû kaleme,
Mevsimlere güz düştü,yaz baharı çıkmadan.

Otuz yıldır yazdım bitmedi derdim
Dizdim dertlerimi dillere döktüm
Dertli,dertli nice insanlar gördüm
Yazdım dertlerimi tellere döktüm

Bir yolculuk yaptım sonsuz umuda

Çağırsam yılları geriye dönmez
Aylara günlere böl beni beni
Leylâsız derdimin acısı dinmez
Divane eyledi çöl beni beni

Dünya güzelleri beni eşlemez

SULTANI ŞAD EYLER BİZİ


Hakk bildim yüce Mevlayı
Nuran-ı şad eyler bizi
Donatmış arş-ı alayı