Tunç Kuyucu Şiirleri - Şair Tunç Kuyucu

Böyle yavan değildi insanlar
Ne güzeldi o yıllarda bayramlar
Saatlerce beklediğimiz Şirinler
Ah nerede şimdi o seksenler

Bal satarım ustam ölmüş ben satarım

Yükselen dağların ardında,
Bir türkü çalar güneş batımı
Herşey canlanır gözümde,
Anılar kaynatır kanımı
Çıkıp da dağın uç noktasına,
Tutmak isterim batan güneşi

Bir hırsıza rastladım
İnce belli,sırma saçlı,ceylan gözlü
Çalma diye yalvarsam da beceremedim
Göz yaşlarıma aldırmadan,
Karanlığın orta yerinde,
Kalbimi alıp hızla uzaklaştı! ...

KARANLIKTA

Karanlıkta bir başka sevişir hüzünler
Saklanbaç oynarsın anılarla
Hırpalarsın yorganını
Kuş tüyünden de olsa uyutmaz yastığın

Sevgi kabuksuz yara,kaç yıl kanar bilinmez
Nasılda düştüm buna,istemekle dönülmez
Kalbime sivri diken battı da kızamadım
Çekingen biri miyim? adını da soramadım!

Geceyi gün ederim,uyku girmez gözüme

Her şeyi unuturmuş insan
Yıllar sonra yabancı olurmuş aynadaki yüzü
Zamana dur diyemedim
Bak yine getirdi sapsarı güzü
Öyle ya belki de diyorsundur şimdi
Ne alemi var bu saatten sonra yaşamanın dünü

Sende bir gün hatırla beni!
Neden ve nasıl mı?
Sevdalını neklediğin bahar ayında,
Gökyüzünde kara bir bulut görürsen;
Her telefon çalışında o diye umutlanıp,
Beklentilerine küsersen,

ALTAN'IN HİKAYESİ

Kusur mu ettin Azrail'e gelip çaldı kapınızı?
Ne günahın vardı ki yıktı mutlu yuvanızı
Silindi güzel yarınların talihsiz bir kaza ile
Ne kadersiz adammışsın kaldın iki yavrun ile

Ağlayıp bekledim hep,dönmedin geriye
Çektiğim bu acılar,senden hediye
Şöyle bir düşünüp,baktım maziye
Benim bir tek sevdiğim,sensin Gamzelim! ...

Şu aylar nedir ki,yıllar geçiyor,

Alabildiğine sis
Hiçbir şey görünmüyor arkamı dönüp baktığımda
Siyah beyaz fotoğraflarda ipi çürümüş bir sal
Üstünde gülümseyen buruk mazi

Bu gölge benim eğildiğimde bükülüyor