Serçeler kaldırımın kenarında
Tedirgin tedirgin geziniyor
Yalvardım bütün serçelere
Kaybolmuş bir kalp aranıyor
Durun serçeler hemen gitmeyin
SEVİPTE SEVİLMEYENLERE
Hergün penceremden bakıyorum sokaklara,
Zaman geçiyor sen geçmiyorsun
İsmini yazıyorum kalbimin duvarlarına,
Emmimin kızını verdiler bana
Kur dediler mutlu bir yuva
Bir kızım oldu kötürüm dilsiz
Elde avuçta yok kaldım çaresiz
Canın çıksın baba yaktın bizi
Bir gün rastlarım diye yürürüm caddelerde
Kaybettim izinizi oldu bilmem kaç sene
Şimdi yaşarsınız resim ve hayallerde
Selam olsun sizlere mazimin unutulmaz dostları
Özür diliyorum varsa kalbini kırdığım
Sahillerin çok durgun olduğu bir akşam
Yapayalnızken örtüyorum gözlerimi
Seninle yürüyorum yan yana;
Ama sen yoksun!
Deniz kabukları topluyorum sana
Bir akşam üstü yıkıldı,Adana,Ceyhan duvarları
Yürek acısıyla ağladı,ana ve bacıları
Devlet versede onlara,altından konutları
Dönermi ki toprak olan o minik yavruları?
Sığındıkları bir yer vardı gecekondu dediler.
Bir zamanlar artık bir zamanlarda kaldı
Umudu kestim umut dolu kendimden
Valizlerini toplamış sabahların arkasından
Salladım mendilimi...
Valizlerin içinde sen
Kim var ki hep gülen,
Doğumdan ölüme
Kim var ki gece gündüz,
Baharlar elinde
Gün gelip acı çekmek,
insanlığın özünde
Sana sarılmak...
Ay ışığı gecelerde,
Koklamak seni...
Çiçekleri çatlatırcasına,
Seni öpmek ıslak ıslak,
Bulutlara çizmek seni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!