Gecenin karanlığında bir aydınlık gözlerin
Kapatma göz kapaklarını,
Tutunacağım tek dal o güzel ellerin
Dağıtıp savurma yapraklarını,
Uzat,uzat bana yapraklarını,
Silmek istiyorum gözümün yağmurlarını
Çırılçıplağım bu gece yarısı;
Baştan aşşağı seni soyundum
Aslında seni hiç giyemedim ben
Seni tanıdıktan sonra,hep seni soyundum
Biliyor musun nasıl da üşüyorum
Sis kaplamış her yeri,
Hey arkadaş gördün mü sen?
Yanak ırmakları parlayanları saydın mı?
Saydın mı doğmamış güneşin batışına ağlayanları?
Solgun sararmış yapraklara...
Sarıldın mı narin ellerinle?
Hücreye kapatılmış bir mahkum gibi,
Böyle uzak kalmışken senden,
Çaresiz elim kolum bağlı,
Çırpınırken hasretin karanlık bataklıklarında,
Gün olur bir tesadüf eseri,
Hani hasbelkader karşılaşırsak,
HANİ PAPATYALAR SOLMAYACAKTI
Kalbimde açan tomurcuk,
Süremedi yüzünü bahara
Bükük bıraktın boynunu,
Sen kırdın dalını
Vakit öğle vakti,güneş tam tepede
Koparılmış anılarım birikmiş köşede
Atmışken umutlarımı masmavi düşlere
Sevgi dolu dünyama,gün ortasında karanlık
Saatler mi geçmedi yoksa ben mi bunadım
Öylesine hüzünlendim ki bu gece
İzin verirseniz şiir yazacağım
Dışarıda camları döven deli yağmur
Yaprakları savuran hırçın rüzgarın uğultusu
Masamda bir şişe Rus vodkası
Ve...
Kula kul olup yalakalık edenler
Meçhule karıştı efeler yiğitler
Açtırmayın ağzımı neler var neler
Ey Yüce Yaradan akıl ver kullarına
Karaborsa olmuş saygı ile hürmet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!