Ateşi gözlerinden almışım
ateşi gözlerinden almışım.
hangi dağın volkanıydın?
içime erirken üşürdüm.
şimdi,
Ateşine taptım
Ateşgedandaydım
ateş yaktım
ateşine taptım
sen tapınaktın
avare
bende daha çoksun senden dedim, sustun..
kal bende kendine bile gitme,
elimden gelen yüreğimdir,
baska neyim var dedim suskuydun..
Avuçgar
bir akşam alaca bir kararla trene bindireceğim
sana getirmek için ellerimi
sabahına varmak için, avuçgarına...
ah ayaklar ah
size basarak yükselir her gövde boydan
siz yoksanız onlar da yer kaplamaz mavi boşlukta...
ne de soğuksunuz çoğu kadınlarda
ısıtamazlar sizi o karda kışta
çoğunda çarık bile giydirilmez
ay gülü benide sarar mı yapraklarıyla?
yaşamın özsuyunu katarım
ay yüzlü yara bende...
yalnızlığa girer gibi soyunurdu gece
duygu giysilerini eynimden...
ve yatak sırtını dönerdi uykuma
Ay karam
susarsam dilim ağlar,
buna dayanmaz dağlar.
gözlerin yüzümde kaldı,
ellerinin izi kadar
Ayko
Sevdiğini susmak düşmüşse payına
suskun yeter iki cihana
çığlık çığlığa
kurşuna da erilir susarken..
Ayrılık rüzgarı
bir ayrılık rüzgarı
yüklenip umutları
götürdü bakışını
gözlerimden uzağa.
AYRILIKTA SEVDADANDIR
bir ay doğdu, niye doğdu?
beni kederlere boğdu...
yokluğun ömrümü sardı,
tütün bastım ay yarama.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!