Tunahan Ermihan Şiirleri - Şair Tunahan ...

Dur yapma, küsüp dönme bana yüzünü
Kanarım açıkta kalmış yara misali sensiz
Işığım gözlerinden yansır karanlıkta korkarım
Gülüşün olmazsa solarım hazan vurmuş misali
Dur yapma bebeğim küsme bana
Mah cemalin olmadan atmaz yüreğim

Küstüm sana sevdiğim kelimeler anlamını yitirdiği için
Her satıra seni anlatırdım sayfalar yetmezdi
Kelimelere adını gizlerdim sır olurlardı
Araya giren nedir bilmem ama mana gitti cümlelerden

Küstüm sana sevdiğim yağmurlar daha başlamadığı için

Unutamadım seni yalancı unutamadım
Dilim her ne kadar söylese de
Gönlüm unutamadı seni yalancı
Ağlamayı unutacağım diyen dilim gündüzleri
Akşam olunca susuyor gözlerim alıyor yerini
Anlasana yalancı unutamadım seni

Şiirlerim hep en kızgın ve en sert yerinden başlıyorsa
Ve gözümdeki yaşlar hep bir sonsuzluğa akıyorsa
Üstelik üşüdüğüm anda
Adını anacak bir yar hasretim bile kalmadıysa
Bu içimdeki sızı kimden hatıra ömrüme

Ben sana veda edemedim
İçimdeki seni öldüremedim
Hatıralar durur aynamda
Yalandan bir sevda kaldı bana

Yıldızlar kadar uzak hayalin

Bu yollar hep taşlımı kalacak
Yürüyenin hep canımı yanacak
Vedalar hep bizi mi bulacak
Dayan sevdiğim dayan

Son mudur yaşananlar

Gül sevdiğim, güller arasından hayata
Gül ki bülbülün boynu bükük kalmasın
Ve kavuşsun o sevdiği gülüne gülüşünle
Gül ki sevgi olsun adın sevdiğim

Yum gözlerini, tüm kötülüklere

Yıllarca verdim ben bu savaşı
Hep sıkıştım gönlümde dertlerle
Ama yıkılmadım şimdiye kadar bir kere bile
Küçük kalplim sen benim ilk yenilgimsin

Ne işgaller gördü bu gönül ne isyanlar

Sana veda etmek istemiyorum
Ellerine, gözlerine, istemiyorum
Mevsimim daha bahar
Çiçekler solsun istemiyorum

Umutlu bakar gözlerim seninleyken

yıllanmış bir hüznün ardıydı belki,
yaşanmamış bir aşkın öyküsü..

önce ben öldüm senin için,
sadece saçının tek bir teline dokunmak,
bir kez dudaklarında hayat bulmak için