Tuna Kahraman Şiirleri - Şair Tuna Kahraman

Bu gece
Siirlerin altını çizdim
Gece kısa
Sayfa uzun
Düşünceler dipsiz
Hayaller sınırsız

Bu gece denize sığındım
Her şeyden ve herkesten uzağa
Mavinin en saf
En masum halini yakaladım
Tamda dalgaların kıyıya vurduğu
Med-cezir zamanında

Bütün yıkıntılarımın üzerine inşaa etmeye çalıştığım yüreğimle, kendimle verdiğim savaşı da ekledim amaçsız geçen bir yeni güne, bıkmadan, usanmadan her gün kendime söylediğim yalanlara bir yenisini daha ekledim bugün. "Bugün dünden daha güzel olacak"

Bugün günlerden aşk,
Güneşin ilk ışıklarını hissettim ruhumun en derin hücrelerinde..
Sabah ayazının en serin esintisini hissettim tenimde.
Gözlerimi açtım her yerde sen,
Bende sen, aklımda sen, ruhumda sen
Sen kokuyor bütün ağaçlar, herkesin ismi sen...

Ben senin
Çakır gözlerine vuruldum
Sonra en çok maviyi sevdim
Günlerden mavi oldu
Aynı gökyüzünün altında seninle nefes almak
Ruhumu özgür kıldı.

Her gece artık bu defteri kapattım diye yatıyorum,
Sabah gözlerimi açtığımda düşündüğüm yine sen.
Kızgınlığım sadece kendime,
Sen öylesine gitmişken benden,
Ben niye gidemiyorum senden.
Öylesine büyük bir nefretle doluyken içim

Mutluluğa benim baktığım pencereden bakmani
Çok isterdim
Pencereyi benim araladığım kadar
Aralamanı
En çok sevdiğim rengin neden mavi olduğunu
Yazdığım bütün şiirlerde yesil' e neden bu kadar

Bir güneş gibi doğdun gönlüme,
Bir Mayıs sabahı girdin
Ruhumun en ücra köşelerine,
Umudum oldun,
Neşem oldun,
Gülen yüzüm oldun

Bir umut doğdu bu sabah yüreğimde
haksızlığa inat
uyutulmuş bir geçmişin gölgesinde
Cahilliğe inat
Kahpeliğe inat
'Adalet mülkün temelidir' yazmışlar

Yürek yanmış pare pare, sen neyin derdindesin.
Koca bir ömür geçti gözlerinin önünden ,
Sen halâ aynı yerdesin.
Gün geçti,
Ay geçti,
Yıl geçti...