Bilmem sana hiç söz etmiş miydim bu hayalimden
Kırmızı panjurlu küçük evden
Cam önünde sardunyalar
Ahh canım İstanbul’um,,,
Değil her semtinin
İnsan kokan her sokağının adı gizli
Kalbimde benim
Cumbalı evlerin kapı ağzı doyumsuz sohbetlerin
Bahar geldi bak
Üşüyor benim yüreğim
Gel
Sıcak sesinle ısıt kalbimi
Hüzünler yağıyor içime
Mavi
Siz de severmisiniz bu rengi
“Evet” Cevabı çınladı kulaklarımda sanki
Rahat Mısın Yüreğim...
Bende duruyordun sen emaneten
Sormana gerek yoktu bana zaten
Karşılık bulmanı da hiç beklemem
Gittiğin yerde rahat mısın yüreğim
Biliyorum gücüm yetmez seni sevmeye
Bir Devrimcinin ölümsüz sevdasıyla
Olsa bile
Seni sevmek var ya seni sevmek!
Sevdamı al uzaklara götür.
Ben gelmesem de olur.
Cismin ne önemi var ki zaten.
Sevdamı al uzaklara götür.
Acı duymaz bedenim.
Ben Devrimimi seni sevmekle yapmıştım zaten
Şimdi sıra senin ey sevgili
Söyle Devrim türkülerini bıraktığın yerden
Ansızın bir kelebek sürüsü geçerse önünden
Bir ömrü bir güne sığdırdığınI hayal et lütfen
Umudum ben, besle inancınla geleceğimi
Ceylanım ben, gözlerimden iç masumiyeti
Aşkım ben, yüreğinde sakla beni
Papatyayım ben, saçlarına bezek yap güzelliğimi.
Uzun bir serüvenim ben, okyanuslarda sür izimi
Şair kime denir be usta?
Bilmezmisin be çocuk?
Ben daha bir çırağım,
Usta sensin şairim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!