Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Başım/ arşa çok yakında olsa

yüzüm hep, yerde

Bakamam sana!

Gül deminde sefa.

Terennümün, demini içtim.

Nazlı nazlı, bakıp geçtin.

Sefere çıkıyorum


Bir garip hal ile

Kuşlara, sırça saray yapan medeniyet
İnsana neler bahşetmez

Şahı tahtı gönüllere seren padişahlar
Bir devre nasıl mühür bastılar

Gül bahçesine hasret bülbülüm
Altın kafes sizin olsun, uçayım bu gün

Muştusu gelse, kavuşmak hayalimde!
Açın kafesi uçayım Rabbime; Bugün

I
Ne şan
Ne şöhret

Hepsinden önemlisi
Gönül makamı

Kuşlara, sırça saray yapan medeniyet
İnsana neler bahşetmez

Şahı tahtı gönüllere seren padişahlar
Bir devre nasıl mühür bastılar

Gün perdesi aralandı.
Gecenin siyah incisi yarim.
Seni kim yaraladı.
Dil yarası mı? yoksa,
Aşk hançerimi?
Kırıp, kırıp gecelere koydular.

Aşk kapris yapar mı
Kapıyı çekip çıkar mı

Aşk ağlatır mı
Göz yaşına, mendil uzatır mı

Gel çayır çimen.
Sevgi saygı bizden.
Hoçgörümüzde_Dem
Gel sohbet demleyelim.
Rengi,kokusu,olsun.
Her dem,samimi olsun.