Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Bir divane gördünmü deli deme.
Aşıklar divane gezer,halveti sıdır.
Sırrına eremez kimse.
Olmuşsan sırrana, ifşa eyleme,
Yadivanedir,ya pervane.
Ya söyleme ya sende ol divane.

Gönlümün sarayında
uyuyor bir güzel

Döşeği tüy den
Yastığı ben den

Yüreğimdeki deryaya
Daldım futursuzca

İnin-ce derine
Vurgun yedim yeniden

Mezarıma sen/ göm yar

Namazımı kılıp

Taşımı dikip

Bu sela akşama mı dır
Mezar kul için mi eşildi
Yer kimin için dürüldü
Bu gök bana mı açıldı

Bu sela akşama mı dır
Mezar kul için mi eşildi
Yer kimin için dürüldü
Bu gök bana mı açıldı

Biz şeytan dan kaçmayalım.
Biz şeytanı kaçıralım.
Şetan bizi kovalamasın.
Biz şeytanı kovalayalım.

Harun Bilgin

Şiirleri desteledim:
Önce denizlere verdim, almadılar
Bulutlara verdim, taşıyamadılar.
Yağmurlara verdim, ağladılar.
Toprağa verdim attılar.
Yeryüzünü tek tek dolaştım.

Şu yalnızlığıma,açılan pencere.
Karanlığımda; beni aydınlatan ışık.
Aradığım huzur.Duydugum surur.
Aşığın ışığı,huzur penceresi.
Uzakta-da olsa, dostum.
Hep gönlümde açık,penceresi,

Bu derde mübtela olduğumdan beri
Ecele yoldaş oldum


Hekimler yüz çevirdi çevireli
Şifaya düşman oldum