Tülay Bilgin Şiirleri - Şair Tülay Bilgin

Tülay Bilgin

Ulvi bir dava için yücelerde buluştun rahman’la
Işıl ışıl minber, açılmış mihrap
Gök kubbeye dayandın, meleklere ayan
Eteklerinden süzülüyor nur
Sen ki ey yüce gönül ehli, Rahmet’le bezenmiş cevher

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Huzur denizine daldık
Rahmet, dalgalarıyla yıkandık
Bir avuçta, gül olduk
Bir duada, niyaz olduk
Aşkla yoğrulduk
Bir dilde uyandık

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Bir yapı ki sanki Beyaz Saray
İhtişamından, gözleri yakar

Mülk onun istediği gibi yaşar
Devre mülk değil mi istediğine kiralar

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Dost,dostunu yüreğinde yaşatmaktır sevmektir.
Çöl kızgınlığından deryalara taşımaktır serinletmektir.
Kara gününde ak olmaktır doğmaktır aydınlatmaktır
Canına değil canan,canana can olmaktır.

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Ruhuma gelip giden iklimler
Bağzan olurum nehirde balık
Bağzan olurum bulut’ta damla

Bağzan olurum ağaçta çiçek

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Kalaylanmış Dür üye’nin dilleri
Kement atar doğru durmaz elleri
Sarılınca açılmaz ki kolları
Altın dişli horon oynar Dürü yem


Devamını Oku
Tülay Bilgin

Göğe kuşak çekelim
mendili serelim
İsmini çizelim
sevdiğine verelim

göğe kuşak çekelim

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Araya bir ömür serdik, ayaklar altına
Kimi zaman ben ezdim, kimi zaman sen

Bu, zaman ne garip şey,
Aslında hep yerinde duruyor da

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Elestü bezminde kulum dedin
Bende rabbim dedim
İlk aşk işte orda başlamıştı

Ben seni seviyorum
Sende beni sev demiştin ya

Devamını Oku
Tülay Bilgin

Es/ es rüzgâr benim gibi, deli es
Adını koyamıyorum duygularımın
Bende senin gibi esiyorum
Ne varsa, karşıma çıkan esip götürüyorum

Rüzgâra bend olmak istiyorum

Devamını Oku