Tüketim 2 Şiiri - Emin Keven

Tüketim 2

Tüketimin dayanılmaz cazibesi aldı beni benden
Ne var ne yok aldıkça ben; sevindi üreten
Bir alana biri bedava yetmedi yedisi sekizi olsun dediler
Ha babam de babam tükettikçe tepemize bindiler
Çekilen krediler, satılan tarlalar
ve gelecek on yılın maaşını da aldılar

Nasıl daha fazlasını alırız diye yalandan bizi aradılar.
Birkaç süslü cümle kurdular,
Yine kandırdılar ve yine soydular.
Üstümüzde kalmadı beş kuruş.
Uşak olduk bankalara,
Esir ettiler açık havada bizi.

İnsanlar tüketimde ararken mutluluğu
Kaybettiler o anlatılan huzuru

Dostluk, komşuluk kalmadı
Manevi değerlerimiz çoktan bitirildi.
Soydukça soğana döndük
Soğan da güzelmiş onu da bulamaz olduk.