Ne olur yaşasanda kucaklasan beni
Bağrına basıp sıksan o bedenimi
Belkide hiç bir an ayrılmam senden
Neden bıraktında terk edip gittin beni
Biliyorum kaderimiz senin elinde değil
Ordunun içinde olsan sana olurum kefil
Allah'ın karşısında ne kadar eğilirsen eğil
Çok yalnız kaldık ortada ben ve çocuklar sefil
Zaman açıldıkça özlem ve hasretlik artıyor
Yaralı kalbim gün geçtikçe daha çok çarpıyor
Doymadan ayrıldık sana şimdi kimler bakıyor
Elbiselerin de senin kokun hala aynen duruyor
Dilerim bu koku geçmesin mevlam buralardan
Onun bıraktığı izler silinmesin her bir yanımdan
Korkumdan silemiyorum oturduğun yeni koltuktan
Tozda olsa duruyor hala izlerin çıkmamış ayakkabından
22.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine özlem yine ayrılık hep hasre bitmeyecek bütün bunlar ve bıraktığı izler
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/22/tozda-olsa-duruyor-izlerin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!