Şiir küflendi
Olmayacağını düşündüğümüz ne varsa
İyinin kötüye, kötünün iyiye karışması da dahil
ve yaprağın kımıldamaması
Karmaşaya dahil bir kuraklıkla
Ormanların gözleri yaşlı şarkılar fısıldaması yaşama, küflendi
Gecede aşk hıçkırıkları
Serçe uykusunda ninnide ağaçlar
Dinliyor musun sessizliğimi? / Tutku ağlıyor / Zencefil yalnızlığı masallarda
Ben bir şelaleyim
kambur kelimeleri sokak lambalarının
altına gizlediğimden beri
beni gece sev bu yüzden
belki bir demokrasi hikayesi kayar
dilek dilek
Hayatımın en güzel şiirisin sevgilim
Bu sözle anlamalıydı ki dünya
Aslında bütün şairler
En güzel şiirlerini yanlarında götürürler
Çünkü aşk geride bırakılamayacak kadar kutsaldır.
Her sokak yeniden başlayacak yaşamaya
her cümle çırılçıplak soyunacak
kediler
Dinsiz dilenci duaları
Karton mesaileri
Çöplükleri avuçlayan çingene yoksulluklar
Sen gideli uzun zaman olmuştu
Yeniden sevmiştim
Yeniden ve yeniden
Yüzünün dördüncü suretinde bulmuştum kendimi
Bugün beni dar bir koridorda çaresizce ağlatan kız değilsin
Gerçi ağladığımı da söylememiştim sana
Devrim kırıklarına bastı çocuk
topukları kanlı nasır kanyonu
yürüdü, yürüdü, yürüdü
içi boş bir koğuşa ağladı annesi
Konuşmadığın zaman
manzaraya sığınan bir uçuruma dönüşüyorsun
oysa ki ben senin omzundan tutup
çekip almak isterdim bekleyişlerinden
I
Yan yatmış bir koridor
parmak uçların kehribar fısıltı
kemençesini terk etmiş ezgiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!