Tevfik Mengüllüoğlu Şiirleri - Şair Tevf ...

Ey ufkumdaki karanlık
Kavmimdeki o şiddet,
Şafağın şehvetiyle
Aydınlıktan kefenler
diktiğim...

Yorulmuşsun hoş geldin..
Soluğun morarmış
Otur dinlen.
Gizlediğin bir şey var sanki
Ürkekçe fısıldıyor,dudakların
Hoş geldin...

Sen her gece göz kapaklarınla
Karanlığa gömerken Bu şehri?
Hasret yüklü bulutlar geçiyor
Üstümden.
Yağmur damlacıkları yüzüme
Vurdukça,gökyüzünde büyüyor

Antakya'yı geziyorum
sabahın erken saatlerinde
tan ağırmasıyla başlayan yağmur
umudundan bir parça koparmıştı
cami avlusunki ihtiyarın.
sokakları dar ve uzun buraların

Kalkıp yürüyorum arkama baktığımda gözlerinden akan o durma kal birşeyler daha var sözcükleri okuyabiliyorum.Benimde Aslında Direnen bir yanım ayaklarıma dolanmış durumda ama herşeye rağmen gidiyorum Gidiyorum çünkü bir süre sonra bir başka bahaneyle geri döneceğimi biliyorum, ve yine herzamanki gibi masum çocukluğumuzu bu bencil davranışlara alet edip çocukluktu bizimkisi diyeceğiz.Ve ne zaman bir çocukluk yapsak bizdik diyoruz biliyormusun aslında hiç büyümemişiz belkide istememişizdir büyümeyi! Anne şefkati baba himayesi duygulara sığınarak geçiyor hayatımız, Hatırlıyorum çocukluğumda ne zaman annemden birşey istesem evden çıkar giderdim sonra annem yetişir beni sarmalardı.Muhtemelen hep kabuğuna çekişlerek alırdın isteklerini, Ne kadar kocaman geliyor bize bu yabancı bedenler değilmi :)

koca koca umutlar yuvarlasam sana; o nice anaların türkülerini yakıp dumanından umutlar var ettiği o kurak,ve buz ağrıdan,mektuplarını okusam cümle cümle,her satırını aşka batırıp uçurtmalar yollasam sana görürmüydün? Neden ağrı bilemiyorum ama orayı hatırladıkça o kan ve buz dudakların gelir aklıma,düşündükçe ellerim hiçbir yere sığmaz utangaç cümleler düşmeye başlar avuçlarımdan,yağız bir ezgi mırıldanır gece.Ellerim birbirine düşer, Alıp başımı giderim güneşin olduğu her yere, Hatırlıyor musun bilmiyorum ama Havanın bulutlu olduğu günlerde güneşin batıda uyuya kaldığını sanırmışız,şimdi ise,Güneşi her yere nakşediyor boy boy gökkuşakları indiriyoruz çocukların kalbine...Aslında gönlüm nemrutta biliyor musun? hiç büyümeyen ak kuzuların diyarı nemrut,yoo hercai değilim aslında, sadece Her sabah güneşe günaydın demek ve alabildiğine yaşamak güneşin alçak gönüllülüğünü,yazları nemruttan şafak sökerken güneşe tepeden bakılır kimi zaman,Bir o yana koşarsın bir bu yana...bir beşik gibi sallanır beyninde düşünceler arzular taarruza geçer! güneşi kucaklayasın gelir,Bir telaş alır ellerini...Korkuların birbirine dolanır. Oysa o güzelliği tadında bırak der sana içindeki ses onu izleyerek hisset ve gözlerinle dokunmayı dene,dünyada yaşamanın ve hissetmenin başka yollarıda olduğunu bilmelisin,sen varsan onuda var etmelisin der o koca nemruttaki giz.Dona kalır bakışların bir matematik kargaşası başlar beyninde yaşadıklarını yaşayacaklarından çıkarmaya,kaybettiklerini ise umduklarınla çarpmaya başlarsın,hayat sana hiçbir şey vaat etmemişti, oysa! o benliğindeki o evcileşmeyen yabancının tutsaklığından kurtulmak için buradasın ve artık ötesi yok canım ne yana baksan uçurum,bilseydin gideceğin yeri yıllardır bir ceviz içi gibi içinde taşıdığını belki vazgeçerdin en başından,anlardın her şeyin o kabuğu kırmakla başlayacağını! ama hayatta bunlarda gerekiyormuş sevgili...'yaşam bir şeyler yaparken başka yerlerde kaybettiklerindir' demiş anımsayamadığım bir yazar.
Özlemlerim bir kavim olmuş dört nala geliyor şimdi,Kırık tasma sesleriyle,ırgat bir sabi oluyorum,toz toprak içerisinde kalmış bakışları,Yine aklıma düştü nemrut ne zaman köşeye sıkışsam bir imge arardı düşlerim,ufkumda boşluklar dolaşıyor,geçmiş zaman oluyordum kimi zaman,evcilleşmeyen bir yanım peşime düşüyor yalın ayak; ağrıya koşuyorum, gece güneş sancıları çekmeye başladı, az bir vakit kalmış ebesi ol ebrulim. Dur tarayım şimdi saçlarını ellerimle usulca...Biraz daha vakit var, dökülsün saçlarından bir bir hatıralar,bak Aykırı bir sevda esiyor poyrazdan,aykırı bir hüzün var saçlarında; Yum gözünü ebrulim buyruğu gelmiş çocukların,çarmıha gerilen aşklar azade olmuş; yum gözünü ebrulim Kimsesiz bir arzunun kimlik özlemiyle seviyorum seni...

Bir özlem var ellerimde
kendine tutsak
Kapılarım ardına kadar...
Sırılsıklam.
Acayip bakıyorsun, çok acayip.
Bu bir işgal...

Bu şehrin gözleri gibi bulanık bir beyinde
Umudun kırıntılarını aranıyor ellerim!
Birden bire görebilirim seni
Çıldırabilirim yani!
Denizlerden yollar çizebilir
Kalbinin koylarında,

Cemre düşer toprağa
Isınır toprak, patlar tomurcuklar bir bir...
Gök gürler, yağmur oluk oluk boşalır,
Cemreyle bütünleşip
Usul usul
Bir ceylanın kalbine damlar

Bugün Güneş Biraz erken doğar
Ve birden caddeler yıldızlarla Taşar
Gök Gürülder ama bir türlü yağmur Yağmaz
Kiremit çatılı Bir evde bir kız çocuğu Doğar

Bugün havada yarasalara uçma yasağı var