Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Allah ne dilerse teveccühümüz O'nadır,
Allah ne dilerse kulluğumuz O'nadır,
Allah ne dilerse biz de yardımı O'ndan dileriz.
Allah ne dilerse O'na karşı baş eğeriz,
Allah ne dilerse O'na karşı tevazu ederiz,
Allah ne dilerse biz de ancak ondan yardım dileriz,

Su hastalığına yakalanan insanı yine su öldürür,
Yine de son nefese kadar su içmekten zevk alır.
İnsan bir hastalıktan zevk alır,
Üstelik acı da duymazsa tedavi olmaya çalışmayacak,
Öldürücü olduğunu söyleseniz de inanmayacaktır.
İnsanoğlu dünyaperestlik,zevkine düşkünlük hastalığına,

İslam histerisiyle karşı
Karşıya bulunuyor olmamız,
Arkaik bir zihniyetle,
Despotik bir zihniyetle,
Faşist bir zihniyetle,
Kuşatıldığımızı gösteriyor.

Geçenlerde seni tanıtmak adına,
Bize emanet ettiğini ziyaret edip,
Senin adına bir şeyler,
Söyleyenleri okudum.
Anladın değil mi...?

Allah’ın sıfatları zatının ta kendisidir,
Allah da sınırsız bir varlıktır.
Allah’ın ilmi,kudreti ve hayatı,kemal sıfatları da,
Aynı şekilde sınırsız ve zatının ta kendisidir.
Onun sıfatları sınırsız olduğu için,
İnsan aklı hakikatine ulaşamaz ve kavrayamaz,

Kardeşlerine,kardeşlerime yazdığın,
O mektubunu bana getirenler,
Sonradan beni birer bire terk ettiler,
Senin gibi bir dostla tanıştırdıkları için,
Minnettarlığım yanına gelinceye kadar sürecek.
Gel gör ki,seninle benim aramda bir fark var,

Yarım kalan hiç bir şey kalmadı,
Aynı sahneler aynı hızla tekrarlanır döner,
Gerçi ufak tefek revizyonlara gidenler de oldu.
Sözüm yalnış anlaşılmasın,
Aynı hokkabazlık senden önce ve senin,
Zamanında da yapılmıştı anlıyorsun değilmi?

İmamet tümüyle aydınlatıcı işleve sa­hiptir.
Ümmet, sübut ve hareketin oluşturduğu
İki/ilke,seçenek arasından ikinci şıkı seçer,
Sübut,halkın huzurunu ve ra­hatını sağlayan,
Tehlikeden,zarardan,hastalıklardan koruyan,
Hareket ise ilerleme ilke­siyle düşünsel,

Uzun uzun kalmak istediğimi sende biliyorsun.
Seninle dertleşmemden sonra dilime kilit vurup,
Rebeze’ye gitmeyi tasarladım.
Rebeze’ye gitmeden önce,
Kuyulara derdini döken Ali’ye gidip,
Ali’nin derdine dert katan Ebu Zer vardı ya?

Evveldir, her evvelden önce;
Ahırdır, her âhırdan sonra.
Evvel oluşu, ondan önce
Bir varlığın bulunmamasını,
Ahır oluşu, ondan sonra
Bir varlığın olmamasını icab ettirmiştir.