Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Yaşadığımız dönemde islam dünyası,
İslam düşüncesi ve toplumları,
Hayata,dünyaya,olaylara ve gelişmelere,
Taşralılığın ufkundan,taşralı bir yaklaşımla,
Parçalanmış bilinçle bakmaya çalışıyorsa.
Bu taşralılık,taşralılaşma,parçalanma,

Seninle ne söyleşelim?
O korkunç, fırtınalı, girdaplı,
Karanlık gecede yol lambasının ışığı!
Ey kurtuluş gemisi!
Ey her zamana yayılan,
Her nesle ulaşan,

Peygamberin vefatının arefesi sayılan bu günlerde!
Bütün İslam beldelerinin yasa büründüğü,
Bağrında taşıdığı peygamberle Medine ve Medine'liler! !
Öyle ya,
İki cihan serveri alemlere nur ve hidayet önderlerini
Kaybeden Medine'liler için bundan büyük bir facia,

Allah kulları, çekinin Allahtan;
Ecellerimizden önce kulluk etmeye çalışın.
Mutlaka göçeceğiz, göçmeye hazırlanın;
Gölgesi üstümüze düştü; ölüme hazır olun.
Kendilerine seslenince uyanan,
Dünyanın kalıcı yurt olmadığını anlayıp onun

Gerçekten de fitnelerin meydana çıkışı, Dileklere uyul/madandır ancak; Sonradan uydurulan hükümlere kapılma/dandır mutlak. Bunlarda Allah"ın kitabına muhalefet vardır. Bunlarda,Allah"ın dîninde olmayanlara katılanlardır. Batıl,gerçekten tam ayrılsaydı, Arayanlardan gizli kalmazdı. Gerçek de batıl oluş şüphesinden Tam arınmış olsaydı, İnkarcıların dillerine düşmezdi. Fakat bundan bir avuç alınmıştır; ondan bir avuç; Sonra birbirine karılmıştır,katılmıştır. Bu yüzden de şeytan,dostlarına saldırır; onları batıla daldırır; Ancak Allah,önceden kimlere güzel muvaffakiyet verdiyse,onlar kurtulur.

İslam dini bireyde,
İslami toplumda çalışma,
Çaba sarf etme ruhunu ayakta tutmak,
Geleceği ümitle bakmayı sağlamak,
Allah tarafından bazı kolaylıklar beklemek,
Müminleri ümitsizlikten sakındırmak.

Bir insanın iki gözünün birbiriyle,
Kıyaslanmaması gerekir.
Buna cüret etmek istemiyorum,
O gururlu mavi bir büyü,
Sen ise çok saf,
Çok güzel..

Sana söylemem gereken bir şey var,
Yoksa beni tamamen unuttun mu?
Ben Hasan'ım!
Yarattığın bütün güzelliklerden mahrum olup,
Şikayet etmeyen kişi,
Aydınlık ve parlaklığın yerine,

Allah"ın yarattıklarından en fazla sevmediği iki kişidir: Dalâlete düşmüş,doğru yolda yürümekten vazgeç-miş, Gerçek yoldan sapmış,başı boş bir hale gelmiştir. Sonradan uydurulan şeyleri över, onlarla oyalanır; Halkı da sapıklığa sürer, yoldan çıkarır. Kendisine uyup azana fitnedir; Kendisinden öncekilerin yolundan azmıştır. Yaşarken de,ölümünden sonra da uyanları azdırır. Başkalarının suçlarını da yüklenmiştir; Kendisi de kendi suçuna batmış gitmiştir. Birisi de bilgisizlikleri nefsinde toplamış kişidir; bilgisizlerin yollarını azdırır. her yanı kaplayan fitne karanlıklarına dalmıştır; uzlaştırmada kör mü kördür. Bilmeyenler, bilgin adını takarlar ona; oysa bilgiden haberi bile yoktur. Geceyi sabahlamıştır da azı daha Hayırlı olan şeylerin çoğunu toplamıştır. Sonunda pis,kokmuş suyla karnını şişirir; Aşağılık şeyleri toplar,yığar,hazîne sanır. İnsanların arasında,kendisinden gayrı kişileri Şüpheli şeylerden kurtarmayı İş edinerek hüküm vermeye oturur. Kendisine,bilinmeyen şeylerden biri sorulsa Saçma-sapan sözlere başlar; Kesin hükmü verir; oysa ki kendisi, Şüpheler içindedir de örümcek Ağına düşmüş sineğe benzer. Doğru hüküm/yanlış mı,kendisi de bilmez. Doğru hüküm/yanlış olmasın diye korkar; Yanlış hüküm vermişse,doğru olmasını umar. Bilgisizlikler karanlığında sendeler,yürür gider; Kör develere binmiştir,haydar, sürer. Bir bilgiye diş vurmamıştır; dişi, bir Bilgi lokmasını kesmemiştir, çiğnememiştir. Yelin,kuru otları savurduğu gibi rivâyetleri savurur gider. Kendisine sorulan şeylerde hüküm vermeye ehil değildir. İnkâr ettiği şeyi başkası da bilmez de inkâr eder sanır; Kendi vardığı,yoldan-yordamdan başka yol olmadığına, Başkalarının ayrı birer rey sahibi olamayacağına inanır. Kendisine karanlık görünen bir şey oldu mu, Onunla kendisini de örter; kimseler bilmesin ister. Hükmünleri yüzünden dökülen kanlar,feryat eder; Miraslar,haksızlığından şikâyetlenir,inler. Allaha şikâyet ederim bilgisiz yaşayanlardan, Sapıklıkta,küfür için de ölenlerden. Hakkıyla okunduğu takdirde onların katında Kitaptan daha değersiz bir meta yoktur; Ama sözleri, söylediği yerlerden alınır, Anlamı değiştirilirse onlarca, Satışta daha ehven kâr getiren, Değerde daha üstün olan bir metâ yoktur. Onlarca iyilikten daha kötü bir şey olamaz; Kötülükten daha iyi bir şey bulunamaz.

Bilin ki dinin hükmü birdir;
Yolları pürüzsüz, aksaksız-dır.
Kim uyar,yolu tutarsa umduğuna erer,
Ganimetler elde eder;
Kim durursa,saparsa nedâmete düşer.
Azıkların hazırlandığı gün için,