cılız notalı şarkıların sesi yapışır
o geçmiş zaman gramofonlarına şimdi
sarı ayçiçekleri kadar umuda tutkulu
göğe uzanan bir yalnızlığın belli ki
farkına varır gibi inceden
hoyrat rüzgarların uğultusu
bulutlara ulaşır
suskun ülkelerinde kimilerinin
ve ay ışığı yangın ateşi gibi
yakar gönülleri, öyle ağlarsın işte
ve yarınsızlığın harman yerinde savrulur
duruşu mahzun buğdayımız şimdi
diyelim ki bitmemiştir kara sevdalar
güz güneşinin serin gölgesinde
bitmemiştir yaşamak
muhaberat dolu dizgin gelişmektedir
makinalar tıkır tıkır kumaş dokumaktadır hala
herkesin mukayeseli üstünlüğü vardır örneğin
diyelim ki bitmemiştir geleceğin çağrısı
ve insan yabancısı değildir kendinin
insan belki makinadır artık, duygusuzdur
zaman gerçek ötesi bir zamanın derdindeyken
insan insansız bir evrenin insanıdır artık
yaşamı hercü merç ettik biraz zamansız
hem tekinsiz bir gözün merceğinde
istanbul; 26.10.2024
Kayıt Tarihi : 1.12.2024 12:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!