Tekin Bekar Şiirleri - Şair Tekin Bekar

Tarihi; ''taştan'' değirmende öğüttüler,
Leblebi tozu gibi, kaçtı milletin ağızına,
Hakikat boğulurken, yalanı güldürdüler,
İpleri doladılar, şanlı tarihin boğazına..!

Sarıklı babalar, sarıkları ''imanın'' kefeni,

Millete vekil olmuş, soysuz millete dalar,
Çıkar mevki uğruna, kalınca kemik yalar,
Fırsatını buldu mu, düşünmez anında satar,
Dokunulmazlığı var bir şey yapamazsın.!

Kilometrelerce yürür, kah oturur, kah koşar,

Bu nasıl dünyadır, bu nasıl hayat,
Haramdan nemalanır, helale inat,
Para pençe olmuş, servetse kanat,
Donat hancı sofrayı, ''ziyafet'' var..!

Ahkam keser cahil, okumadığı yerden,

Eşyanın madde değeri, insandan değerli,
Maddeye eşek beşer, yükü taşır semerli,
Ne semer heyhat!. Işıklı, yanarlı, dönerli,
Hey gidi, gölgeler ülkesi dünya!. Dön bakalım!

Her şey para olmuş, kalmamış vefa hatır,

Duaya ol ki anahtar,
Kapısına gittiğini bil,
Aciziyetini anla dost,
Herkesi kendin gibi bil..!

Doksan dokuz isminin, hürmetine,
Merhamet et, Muhammet ümmetine,
Dünyanın baş belası, siyonizm illetine,
Kahhar sıfatınla, kahreyle Yarabbi..!

Kanımızı emen, israil denen sülüktür,

Kalem yazmaz olmuş, dost hatırın,
Vefasızlık başında, her satırın,
İpini kim çeker, bilmem katırın,
Hicran ile zar oldu, dünya bana..!

Kuyuda kalmış, çıkamamış rahmet,

Apartman; kimliklerin betondan kutusu,
Yok olan insanlığın, lanetli dipsiz kuyusu,
Düşler mahallesi, parke taşlı dar sokak,
Karşısında asırlık, ahşaptan perili konak,
Apartman beş katlı, katları merdiven kaplı,
Merdiven başı bir kapı, ardında ömürler saklı,

Herkesin koştuğu, hayat yarışında,
Bir kere insan düşmeye görsün..!
Olsa da henüz, yolun başında,
Bir kere insan düşmeye görsün..!

İşleyen eşeğin boynu boncuklu olur

Eğme önüne oğul, dik tut başını,
Ancak baş dikse, vücut dik olur,
Tarihin sana ayna, gör çıban başını,
Ancak görürsen, düşman yok olur..!

Kalk, silkelen, mazlumlar gölgene aç,