Tek Başına Şiiri - Mehmet Çoban

Kelimeleri dillere vurdular
Diller pelesenk

Anlamlarla kudurdular
Düşünceler kepenk

Aynı kelimeler
Aynı sözler
Dillerde değişiyor
Kulaklara şişiyor
Dili lastik ettiler
Uzadıkça uzuyor

Tutalım bir ucundan desen
Kimse gelmiyor

Bırakalım bir ucundan desen
Kimse bırakmıyor

Eğdim, büktüm, yarensiz
Söyledim, söylendim, çaresiz

Şimdi mi böyle; eski zaman nedir bilmiyorum
Oturdum düşünceye; işin içinden çıkamıyorum

Söyle ey zaman; bela mısın nesin?
Söyle en insan; arıyorum neredesin?

İnandım deyip inanmayanlar
İnanmıyorum deyip inananlar
Birbirine karıştılar

Bir şey çıkmaz bu işten
Riyada buluştular

Dedim; en iyisi ben kendime bakayım
İnsansam; nasılsa tek başına da davayım

19.06.2015 – İzmir El Garip