TEK Başına Şiiri - Gönül Çalımlı

Keşke taranan sadece saçlarım olsaydı
yüreğim,
bir şairin yangından küle dönmüş
kalemi
yazsam kara
silsem kapkara
şaşkınım bi başımayım
bilmiyorum
nedir? özledikçe coğalan
bir tür huzur muydu?
dağın gölgesinde boy veren gece saçlı adam.

ahh benim güzel şiirim
ahh hürlüğüm
ah ki ekmeğim,emeğim
gel de sil yüreğimin terini
gel de kurtaralım öykümüzü
bu vahşi
bu yüzsüz
bu korkak bu canilerden

ahh benim türkü kokan toprağım
gel seninle beraber
mecliste adı okunmayan halkın
boyunlarından sallanan çocukların
Amed'de ki faili meçhul cinayetlerin
Soma'lı madencilerin ölümlerinin
utancı olalım

adın başka
yokluğun bambaşka boşluk
söyle hadi
şu büyük şaşkınların
şu büyük bilgelerin
şu koskocaman soytarıların
şu kâf dağını geçmiş binaların
arasında nasıl uçurtma olayım? bi başıma

yok istemem
böyle kusursuz çakalların ovalarında
kelebek olup uçmayı
al işte bak bu yüreğim
bu da sevdam
şu da fikrim
tastamam bu kadarım

keşke diyorum
keşke
taranan sadece çocukların altın saçları olsaydı.

arsız arsız
süzülüp geçiyor yüreğimin penceresinden yokluk
bakamıyorum işte
bakamıyorum
güneşe
Ekime
sokak çocuklarının gözlerine
bi başımayken.