Tek Başına Şiiri - Atilla Durukan

Yalnızım karanlıklar ortasında,
tek başıma meçhule gidiyorum.
ömrümün son noktasında,
beni bekleyen seni görüyorum.

sabahı olmayan güne karanlık,
şimşekler çakmakta yüregime.
tüm kainat yok, yalnız biz varız,
biri ben; im, birde sessiz hayalin.

İçimde damla,damla bir şeyler yok oluyor,
sanki ruhumdan bir şeyler eksiliyor.
kaçınılmaz son,gözleriyle bakıyor,
Ruhum sensiz,sonsuzluga gidiyor.