Tek Başına Şiiri - Kasım Kobakçı

Hafta sonları abartmasız
Buz rengi solmuş, alışılmış üşümelerle
Kanıma hevesli iğneler ağır ayak parmaklarımda
Sıyrılır gelir ya yamalı bohçalardan
Donuk saçlarının kokusu alnına doluşmuş
En fazla düzmece çizmelerine lakin
Ağlarım...

Hafta sonları abartmasız
Özler çocukluğum önceki sinemaları
Eskimiş giyimlerle, çizgi romanlar okumayı dilerim
Balkon bakışmaları noksan
Yaren heyecanları dilerim ekmek uğurunda
Süt kuyruğunda ağzımın buharıyla oynayarak
Kalabalığında sabahın, yitmeyi dilerim
Sokağımın ucunda sadece bir okul olsun da
Firar etmeyi dilerim...
Makul yiğitliklerle yitiğim ben sana
"Görünmeyen eş çarli" takma adlı
Senden ayrı yaşamak uğruna gelmişim dünyaya,
Bir de gerekir gerekmez
Tümüyle seni sevmek uğruna yaşamayı dilerim...

Hafta sonları abartmasız
İlkbahar şaşkınlığındayken ormanların sürprizi
Ücra kent dönemlerinde
Tasarruf ediyorum çareleri gamlı gidişlerine
Fırsat yakalamış teninde
Yetersizliğim gün parçalarını çok görürken

Hafta sonları abartmasız
Kabul etmektir yaşlanmak
Çizgisi düz ve gösterişsiz aynı zamanda
Seyahatleri uzak
Beji temmuz
Sonrası lise
Çıkmazlarından ötede sokak...

Hafta sonları abartmasız
Birinci gecede bir benzerlik mevsim geçişlerinde
Aynı şehri gönülden çıkarmak dahi kederli bir birliktelik
Genç boş vermişliklerinde aşırı güçlükler
Sonucunda çirkinlik
İkramının komşuluğu bir mahalle
Esirgedi gölgesini, yaradan dahi bizden
Yalnızdık öylesine vicdansızca...

Hafta sonları abartmasız
Kusursuz yaşayamadık hiçbir iklimi
Gözler önünde mutsuzluk
Noksan daima bir şeyler
İnandırdık birbirimizi eksik gülüşlerle
Evlat yetiştirir gibi bağlılıkta ciddiydik
Lakin ihtiyarladık daima tek başına...