tek başına oturan adamın sayıklamalarına acıyarak bakarken
gözlerindeki yalnızlıklarını sildikleri için
kendilerini şanslı hissediyorlardı
güne ne bir iz
ne de bir gülüş bırakmadan
sudan havadan konuşuyorlardı
gözlerini kapatsalar
ortadan kaybolacaklardı
.
Kayıt Tarihi : 5.8.2021 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!