TAZIYA KALDI
Ormanları bir bir yakıp yıktılar,
Havanın kaderi mazıya kaldı.
Zeytin yağı gibi üste çıktılar
Tavşanın kaderi tazıya kaldı
Kurtlar kocayınca itler ürüdü,
Davar doluk dağbaşına yürüdü,
Arsız çoban ayağını sürüdü,
Yuvanın kaderi pazıya kaldı.
Sözde danıştılar kelli elliye,
Horozları getirdiler küllüğe,
Dönüp anlaştılar yüzde elliye,
Davanın kaderi bazıya kaldı.
Ağa tutmayınca verdiği sözü,
Sürüye takıldı kahyanın gözü,
Harmanladı gece ile gündüzü,
Ovanın kaderi yazıya kaldı.
Kader torbasından çekti kurayı,
Kul Müçtehit sahiplendi karayı,
Kapatan olmadı açık yarayı,
Devanın kaderi sızıya kaldı.
İsmet Murat
(Müçtehit)
Kayıt Tarihi : 25.6.2019 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!