Tayyibe Atay Şiirleri - Şair Tayyibe Atay

"beni sen doğurdun
ya bu dünyayı kim"
diye sordu çocuk annesine
"penguen" dedi annesi
bakıp bakıp dünyanın yürüyüşüne....

şimdi aldım
en güzel haberi
bir damla yağmura sormuştum
açtı şıpırdak ağzını
“iyi” dedi!..

amma dilmiş benimkisi
konuştum konuştum
anlamadı
dilsiz toplumun kedisi!..

t.a

yapraklarını döktü
kendi gölgesinden korkan
kirpi ağacı!..

😀😀

hamam bu hamam
suyu sıcak,tası tamam
bendeki kiri pası
keseleyen tellak
ne deri bıraktı
ne de urbam!..

elele tutuşup Tanrı ile
yürüyoruz dağ tepe!.
arada bir gülümsüyoruz
karıncaları öpüşür görünce!.

t.a

gam boyu salınır sevgili
oysa ben ince Mİ
diyezler ve bemollerde kaybettim aşkımı...
sırtımı sıvazlayan ölümün

hayat
vitrine dizdiğin
öküze
ve biblolara
bakmakla geçen süredir belki de

aşk
es geçiyor
kendine ait söylenen kötü masalları
Pamuk Prenses kitabını okuyor durmadan
prensim gelmiyor bir türlü
yollar kapalı

ne zaman bağdaş kursam
bir kuş
çalı çırpı yığmaya başlıyor önüme...

t.a