Aynı mavinin altında,
ayrı kanaviçelerde hercai açıp,
ayrı, ayrı nefesler alıp,
kalp ritmi bir düşeceğiz,
ışık oyasında ki son nakışa.
Özlüyoruz...
Uyuyan göllere,
ay ışığında ahkam kestim,
akşamın tam
haz yerinden.
Sıyırdım sardunyaları
gövdemden. Gövdene dizdim.
Gece yağan yağmurun, son tanesi,
zafir esmerliğindeki penceremin
eskimiş pervazına henüz değemeden,
belaya meydan okur gibi doğdu yeni güne güneş.
" ... Bugün cumaymış, yarın cumartesi, çoğum gitmişte azım kalmış." Bananesi de, Nazım'dan manyel kalmış bahtıma. "İçimde kızıl bir gül gibi duran zaman" haricinde.
Olsundu güzeldi buda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!