Taylan Çakmak Haziran Şiirleri - Şair Ta ...

Biletsizim ben.
Haydut bir yolcu.
Hamarat, avanak,
biraz yarım, biraz, çeyrek,
haddızatında tamlaşarak bile T sizim ben.
Ve sen ,

Bir zaman var dı, zamanın için de;
Kendine doğum,
herkese bebek olduğu...
Bir zaman var dı, insanın için de;
Kucağın yuva, bağdaşın sofra kurduğu...
Bir zaman var dı, sevdanın için de;

Bir cenaze evinde helva kavurulurken,
kimseler görmeden
bir yerimden öpülmüş
ve ben hıçkıra hıçkıra ağlarken
aniden gülümsemişim ve utançla yüzümü silmişim gibi hissediyorum.
Sen ;

Engelleri kaldırdım, kendimi kendime kırdırıyorum.
Dehlizlere gün verip derinlerde geceliyorum.
Gerçeğin eksik bir yüzüyüm sadece. Yüzümü yüzünle takas edip, yönümü yönüne gömüyorum.
Devşiriyorum, dengeliyorum
ve değişiyorum.
Şu derenin değmedik danesini

Bir öpücük ödünç alabilirmiyim.
Söz veriyorum geri vermeyeceğime..
Çünkü,
değdirmek olsaydı derdim
iki dudak etini iki diğer et'e,
çoktan yapmıştım bunu yüzlerce kere.

Faydası yok, fötrlü fıtratın,

flüt başlı fettan Firavun'a.

Sağ başı hep kalkık

Ne zaman sevmeye niyetlensem,
ha bir eksik, ha beş fazla
ve
hiç durmadan olanca hızla...
Çatısında buluyorum kendimi,
kendi kimsesizliğimin.

Henüz asmıştı bir kaç yıldız kendini
kızıl göğe.
Aksak beş sokak, bir cadde,
çıkarmak için yetmişti
beni yola bağlayan ayyaş köprüye...
Şu ileri de yanan sarı,

"Her gelen sevmez,
ve
hiç bir seven gitmez.
Bil ki ;
Giden dönüyorsa sevdiğinden değil kaybettiğinden" Demiş, Nazım.
Aslında herkes kendi yükseğinden düşer.

İnsan !

Aldatılıyor, aldanıyor, aldatıyor ve makul !! oluyor..

Zaman geçiyor..