Taşıyanlar Şiiri - Seyrani Göl

Herkes zenginliğini değer sanır,
oysa servet değil, duruştur kıymet.
Omzunda taşımaz insan insanı,
yüreğinde taşır; incitmeden, gizlice.

Kimi sustuğunda bile onarır,
kırık bir cümleyi tamamlar sabırla.
Kimi konuşur, eksiltir dünyayı,
kimi bir sözle yüceltir insanı.

Taşıyanlar bilir yükün değerini,
Göstermez terini, yükseltmez sesini,
Hakk’ın nefesi değmiştir omzuna.
Yük sandığın, bir sırdır aslında.

Kimi geçer ardında iz bırakmadan,
kimi varlığıyla yol olur başkasına.
Taşıyanlar yürür sessizce,
dünya biraz daha güzelleşir onlarla.
S.GÖL