Leylakların gölgesinde
Hayalini arıyorum
Eski bir aşk şiirinde
Yine seni anıyorum...
Bıkıp hicran yarasından
Bülbül ağlarken dalda
Aşka gülen gül mü var
Sabret diyorsun bana
Sabra tahammül mü var?
Mevsikler geçti yoktan
Gün gelir gönlüne girerim desen
Verdiğin ümidi beslemem mi ben
Sabahtan akşama hayaller kurup
Sabırla yolunu beklemem mi ben?
Düşünüp aşk dolu hatıraları
Haberin gelmiyor,sesin çıkmıyor
Nasılsın sevgilim,nerde yaşarsın
Kurduğum hayali hasret yıkmıyor
Sabrımı sınasan,inan şaşarsın...
Yolunu beklemek zulüm değil ki
Yüreğimde pır pır atan
Sendin canıma can katan
Bana seni hatırlatan
Bir şey bırak,gidiyorsan...
Dudaklarım,dilim kuru
Bahar geldi,güller açtı dediler
Sen gelmeden ben baharı neyleyim
Hasretimi belki ilk kez gördüler
Sen gideli ben zaten hep böyleyim
Ne sevdanın pınarında çağlarım
Terk edip gitmeyi ne çok düşündüm
Kararsız gönlümle baş edemedim
hasreti hissedip,inan üşüdüm
Ne bana,ne sana git diyemedim...
Düştü de aklıma eski zamanlar
Ne kalbin kırılsın,ne yaşın aksın
Gidiyorum diye üzülme sakın
Ellerin ardımdan iki mum yaksın
İster unut,ister yoluma bakın...
Biz öyle büyük bir aşk yaşamadık
Hasretin soldurdu umutlarımı
Kış geçse,yaz gelse artık ne fayda
Yokluğun doldurdu uykularımı
Gün doğsa,gül açsa artık ne fayda
Alıştım diyemem ben bu kedere
Ben değil,sen unuttun
O gönül şarkımızı
Bir gül gibi kuruttun
O güzel aşkımızı...
Kalbine nazım geçmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!