Yel durulur,sel durulur
Gül kah açar,kah kurur
Baharla yaz çabuk geçer
Güzden sonra kış vurur...
Çok sevdiğim,yar bildiğim
Hayaller kurarım günde kaç kere
Bir sandal isterim,bir sakin dere
Mutluluk şehrine yakın bir yere
Uçur da gönlümü,bırak güvercin..
Ufuklar hasretin hüznüyle dolmuş
Yapraklar sararmış,çiçekler solmuş
Anladım sevgilim,olanlar olmuş
Elveda demeden,çekip gitmişsin...
Kumsalda duruyor ayak izlerin
Ruhum yorgun kuşlar gibi
Söndü gönlümün kandili
Eski moda aşklar gibi
Eskidik mi biz sevgili?
Bülbül uçtu,güle vardı
Ayrılık zor,gurbet acı
Gönül buna alışmıyor
Aşk kalplerin ihtiyacı
Hasret bize yakışmıyor...
Gam soldurur geceleri
Yılllar yılı hayalinle avundum
Ne sen geldin,ne de senden bir haber
Aşka galip geldi artık gururum
O çaldığın yıllarımı geri ver...
Görmemişken sevda denen yağmuru
Hani nerde bana gülen gözlerin
İçimi ısıtan sözlerin nerde
Bekledim yolunu bugün de böyle
Başını omzuma koyduğum yerde...
Uzak bir rıhtımda olsan da şimdi
Sen bu aşka yalan dedin sevgilim
Nesi yalan şu tertemiz hislerin
Baharımsın,çiçeğimsin sen benim
Nesi yalan gönlümdeki mevsimin...
Anlamı yok o sitemli sözlerin
Kokun güzel,adın güzel
Yaprakların,dalın güzel
Sen sevdaya,aşka özel
Bir çiçeksin karanfilim...
Alın da var,morun da var
Bir erguvan,bir lale,bir gül olup açarsın
Ben daldıkça hayale,sen İstanbul kokarsın...
Bir Beykoz,bir Rumelii,kâh Burgaz,kâh Heybeli
Ben hep bildim bileli sen İstanbul kokarsın...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!