Tarık Çıtak Şiirleri - Şair Tarık Çıtak

Sen gönlümün çiçeği,sen gözümün bebeği
Uçurdun içimdeki kanatsız kelebeği...

Aşkınla hayat buldum,sevginle mesut oldum
İnan bildim bileli ben seni arıyordum...

Ben bu gece İstanbul'un koynunda
Kadehleri yokluğuna kaldırdım
Bir klarnet,bir keman,bir tanburda
Hasret dolu şarkıları çaldırdım...

Bitti meyler,susuzluğum geçmedi

Üşürken mehtabın kollarında ben
Yıldızlar misali uzaktaydın sen
Hasretle yanarken,aşkla titrerken
Okşadı ruhumu serin akşamlar..

Sularda aksine daldı gözlerim

Ruhum aşka yenik düştü sevince
Beni benden alıp gittin ah Nermin
O füsunkar gözlerinle,ömrünce
Bana böyle sevgi dolu bak Nermin...

Bilmiyorum,dengimiyim kalbinin

Bir an bile düşünmedim
Yad ellere gittiğini
Göstermesin yüce Rabbim
Bu sevdanın bittiğini...

Dil gizlese gittiğini

_ “Bu ne sevgi ah”ın yazarı şair Hasan Bayrı'nın aziz ruhuna ithaf

Akşam akşam nerden geldi aklına
Gazel yarsız çekilmiyor,bil bunu
Kadehimde meyim tükenmiş sâki
İster doldur,istiyorsan kır şunu..

Sevgiler yığılmış tüm özünüze
Işıklar saçılmış gül yüzünüze
Bin canım fedadır her birinize
Güzeller güzeli gönül dostlarım...

Kiminiz uzakta,kiminiz yakın

Sağ yanımda hasretin
Sol yanımda sevgin var
Bitmeyen şu gurbetin
Zehriyle geçti yıllar...

İçimde bin bir yangın

Yılların yorgunu mahzun yüreğim
Bu yıl da yalnızdı,bu yıl da ıssız
Gelmedi,görmedi,sevmedi beni
Çalmadı kalbimi o kalpsiz hırsız...

Katmışken ruhuma karakışları

Kalbimde o yüce,o asil sevdan
Gözümde rengarenk o rüyan gizli
Dumanlı dağlarda,yalan fallarda
Şu kırık dallarda hatıran gizli...

Gözlerin yeişldi,saçların sarı