Tarihin Altın Sayfası Şiiri - Hüseyin Hatıl

Gökyüzüne açınca kanatlarımı
Gördüm yiğitlerde kır atlarımı
Uçmağa varan Kür-şadlarımı
Anarken gözlerim yaşla dolmuştu

Dedim ya, hüzünlendim anarken Onu
Çünkü yiğitçe oldu Kürşad’ın sonu
Bozkırda Ötüken’i Ergenekon’u
Ararken gözlerim yaşla dolmuştu

İslam’la şereflendi yüce Türk soyu
Hakk’ın kılıcı oldu Oğuz’un boyu
Gazayı şöleni düğünü toyu
Yaparken gözlerim yaşla dolmuştu

Alparslan Malazgirt’te kafiri deldi
Anadolu Türk ili haline geldi
Başbuğ’un gözünün ta içi güldü
Bakarken gözlerim yaşla dolmuştu

Osman Gazi şöyle dedi usulca
“Yarın sefer var, Bizans’ın uca”
Sabah Kulac’hisar kuşatılınca
Alırken gözlerim yaşla dolmuştu

Yükseldi Osmanlıyla Türk’ün sancağı
Yaşandı dünyanın altın bir çağı
Bir Sırplı Murathan’a bıçağı
Vurunca gözlerim yaşla dolmuştu

Fatihle yıkıldı Bizans’ın.içi
Yavuzla giyildi Halife tacı
Kanuni Süleyman batıda haçı
Ezerken gözlerim yaşla dolmuştu

Gayreti unuttu bu aziz millet
Ardından başladı ağır bir zillet
Kapımızda yatan köpek ihanet
Edince gözlerim yaşla dolmuştu

Düşmanlar kuşattı bütün bir yurdu
Ne sağlam silah vardı ne de bir ordu
Yurdu kurtaracak şanlı bozkurdu
Ararken gözlerim yaşla dolmuştu

Erzurum Sivas’ta yapıp oturumu
Mustafa Kemal düzeltti durumu
Doğu’da Ermeni’yi, Batıda Rum’u
Sürerken gözlerim yaşla dolmuştu

Bu millet gayrı durmaz vurana
Yedi devlet olduk söyle sorana
Yedi devlet hasret ile Turan’a
Koşarken gözlerim yaşla dolmuştu

Musul – Kerkük için durdum sızıyı
Doğu Türkistanım olmasın zayi
Hüseyin HATIL’ım ben bu dizeyi
Yazarken gözlerim yaşla dolmuştu