Ben seni sevmek için aramadım.
Zaten son nefesimdeydim.
Sensiz gecelerin hesabını soracaktım.
Eğer seni bulabilseydim.
Bugün günlerden kırmızı.
Bir nabzın atması.
Ve ya kalbin o ritimli sesi...
Sence yaşamak için bunlar yeterli mi?
Bilemezsin tabii ki!
Hiç gecelerce ağlamadın ki.
Her seferinde matematiğe ters düştüm.
Aşkta verdiğim değerin büyüklüğünü,
İfade edemedi hiçbir rakam.
Bazen zaman karşı çıktı bana.
Seni düşünmek için harcadığım vakit ömrümü aştı.
Ben sana her muhtaç kaldığımda,
Yokluğun,nöbetini tutar gecelerimin.
Gözlerimi açtığımda sensizlik,
Kapattığımda ise hayalin…
Her gece,
''Bizi aşka götürecek''
Vaadiyle kandırıp,
Bindirdiğin bu otobüs,
Götürür beni
Sensizliğe doğru...
Hiç gülmüyor mu yüzün?
Hiç yaza dönmüyor mu güzün?
Hiç peşini bırakmıyor mu hüzün?
Dinle o zaman!
Bırak gururunu dayan kapısına.
Sen ''Güneşin hiç doğmayacağına inanmak''
Ne demektir bilir misin?
Gündüzlerin hep karanlık,
Işıklar acıtır gözlerini...
Sensizliğe dayanacağıma inanıyorsan,
Yine sensiz doğan bir güneş,
Yine sensiz gelen bir sabah daha.
Hiç içimden gelmese bile;
Küçücük bir günaydın kocaman hayata.
Gündüzler senin olsun,gecelerimi ver bana.
Unutana kendini hatırlatana kadar,
Hatırlayanı unutmamalı bazen insan.
Ve gidene kal diyene kadar,
Kalanı baş tacı yapmalı kimi zaman.
Pencere önü mekanım oldu.
Gece gündüz asla farketmez.
Her an aynı yerdeyim.
Gözlerim sokağın başında,
Ansızın gelmeni beklerim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!