Gözlerine baka baka senden uzak kalmak,
Bu gece her şey gibi buna da son veriyorum.
Belki de çaresizlere yakışır bir şey bunu yapmak,
Bendeki sensizliği sahilden denize bırakıyorum.
Her nefes alışımda tane tane içime işliyorsun.
Senden sonra aldırmam hiç yasaklara.
Çıkarım ben sana gelen her yola.
Yaşamak için mecburum buna.
Çünkü;
Ben sende kalmışım,sen ise uzaklarda...
Sen sevdama düşen bir çığ gibisin.
Düştükçe büyüyor,
Ve
Tam kalbime yağıyorsun.
Ben ise birgün bırakıp gideceğini,
Bir gözyaşıydı zamansızca akıp giden.
Kimleri sürüklemedi ki peşinden.
Bazen mutluluk için döküldü,
Bazen düştüğümde kanayan dizim yüzünden...
Ama bu sefer ki diğerlerine benzemiyordu.
Sesini duymadığım zaman,
Öylesine yanar ki içim...
Sigarayı ateşler gibi,
Ateşler içinde yanar gibi,
Yanıp tutuşurum.
Gecelerin karanlık geçebilir.
Her karanlığın içinde bir aydınlık olduğunu,
Gecelerini aydınlatan bir çift göz bulduğunda anlarsın.
Güneş doğmadı diye küfrederken güne,
Hep soğuk geçiyor diye söylenirken geceye,
Bugün yine seni anlattım birilerine.
Cümlelerim yine tedirgindi.
İsimlendiremedim seni bir türlü.
Hala sevdiğim kadın mı desem,
İçimdeki sızım mı desem bilemedim.
Adını her telafuz edişimde,
Olduğun yerden geçiyordum altı üstü.
Ufak bir rastlantıydı bu sadece.
Seninle kısa bir süre göz göze geldik.
Sonra küçük bir tebessümünü yakaladım üzerimde.
Bana mevsim yok.
Dışarı da güneş olsa bile ben yine üşürüm.
Ne zaman aralasam perdeyi,
Dışarının ayazı içimi titretir!
Güneşe küsmüş tenim
Ansızın düşüyorsun düşüncelerime.
Düşlemekten vazgeçemiyorum seni.
Hem aklımda üşenmiyor hiç,
Her an seni düşünürken...
Ellerin yokken üşüyorum mesela.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!