Beni anlayan bir mekan arıyorum.
Kulaklarımı tıkamışcasına sessiz,
Bir karıncanın bile olmadığı kadar ıssız,
Kimsenin olmadığı bir yer...
Telefonun çekmediği,
Yolun geçmediği,
Ezberledim yüzünün manzarasını.
Hafızamın yettiği kadar.
Ve biraz da kokundan aldım
Geceyi atlatabilecek kadar.
Gözlerimi yarınlara seninle açmaya hazırım.
En çok hangi fotoğrafta güldüysen,
Açıp koydum önüme.
En çok hangi kıyafetime sinmişse kokun,
Sarıldım ona sıkıca.
Ben yalnız değilim,
Sadece sensizim anla...
Yokluğunda gözyaşlarım hep içime damlar.
Biliyorum.
Zamanla pas tutacak kalbim...
Yokluğuna düşürecek hiçbir düşüncem olmamıştı halbuki.
Sensizlik hiçbir zaman olmadı aklımda.
Farzet ki bir yol ayrımındayız.
Bir taraf senin yolun,
Diğeri ise benim...
Bu yolun ucu hiç birleşmiyor.
Ama tek fark
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!