Kelebekler özgürdür
Deseler de inanma
Bir baharlık kanatları
Çiçeklerin tacında
Yasla titreşirler aslında
Bir gün sen de ararsın
Sana dost bildiğini
Kapanırken birer birer kapılar
En son sen görürsün
Herkesin
Senden önce gördüğünü
Köpeğin de seni terk etmeden,
Dokun tüylerine inceden.
Aranışın çıktı gözbebeklerimden.
Taradı boşluğu ışın ışın.
Hasretin dolaştırdı dilimi.
Aktı yanaklarımdan özlemin
Yapıştırdım elimi utanca.
Boşluk,
Alaca karanlık zamanlarda
Çakırkeyif salınmakta
Yüreği açık
Dudakları kapalı
Bedeni sağlam
Kendisi
İlk tokadı alıp da
Bin parçayla savruldu
Yapıştı zerre zerre
Islak kuru her yere
Yarı deli
Sevdalandı herkese
Cananım olmalı benim
Canan olmalıyım hem de
Şiirlere yazılmalı
Şiirler yazmalıyım yarım yamalak şairliğimle
Ne işim var buralarda
Bu cilalı şehirden bana ne.
Bir şiir yazmak var şimdi
İçinde memleket memleket ağıt yerine
Pembeleşmiş umutları türküleyen
Töre kurbanlarının kıldan ince boyunlarındaki boyundurukları kırıp
İnci mercan bezeyen bir şiir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!