Talat Özgen Şiirleri - Şair Talat Özgen

Hayati yudumlar iken
Tadi damagimda kaldi
Varligin,yoklugunla
Bulusunca ruhumda

Bir sonbahar yagmuru gibi

Sevdim bir kere
Dönüsü yok
Birak sizlasin yüregim
Her attiginda hasretinle

Yaslanan gözler

Ben de sensiz sen de bensiz
Buymus bizim kaderimiz
Elden de bir sey gelmiyor
Özlemlerin esiriyiz

Gül dikensiz diken gülsüz

Kalpsiz yasamak isterdim
Bilseydim aci cektirir
Ne laf dinler nede bir söz
Yandikca icindeki köz

Sevdim bitmiyecek gibi

12 Eylül bir idi
Olacak simdi iki
Biri asker biri sivil
Bu memleketin gercegi

Ikiside demokrasi adina

Yetmiyecekti hayal gücüm,seni düslemeye
Cikmasaydin karsima sen,günün birinde
Hayatin cilvesi bu,nerden bileceksin ki?
Yaniyorum bir aska sevdaninda ötesinde

Duygularin kralicesi,hislerin dünyasinda

Sonbaharimin gülüsün
Yapraklar sararir iken
Gönül yas mas dinlemiyor
Sevdikten sonra derinden

Gel desem gelecekmisin?

Zalime bir cift sözüm var
Biraksin insanlari rahat
Geldikleri,görecekleri tek bu dünya
Yasasinlar onu da doya doya

Yoksa prim mi aliyor,her kederden her derten

Ah yürek
Yaktin beni
Gereklimiydi ki bu?
Su sonbaharimin arifesinde
Koparir iken
Son yapraklarimi

Anla artık anla
Ömür zamanın kamburu
Yellenen umutlara bir fırsat
Çıkarır iken suyunu

Anlamsızlığını mantığında kaybetmiş