Talat Özgen Şiirleri - Şair Talat Özgen

Ah Anam,
Benim canim Anam
Ne ölüsün ne canli
Icimdeki sonsuz aci

Sanma ki aglamiyorum

Senin
Yanliz senin
Ariyorum izlerini
Hatiralarimda
Kaygilarimla

Bosver sen su dünyayi
Yasamak bizim neyimize?
Ömürler gecip gidiyorlar
Bir anlamsiz hayat cemberinde

Arkamiz hep karanlik

Gönlüm razi degil
Unutup unutulmaya
O en güzel hislerin
Askininin ugruna

Sev,sev,sev,

Actilar bir bir dünyaya gözlerini
Deniz´i,Baris´i ve Ipek´i
Icimin parcalaridir her biri
Kalbimde ayridir yerleri

En güzel hediyesidir hayatin

Askin bir kelebek olup
Ucup gitmis gönülden
Göremedigi su günlerde
Ne arar cicek bahcelerinde

Bir avunma belki bir teselli

Seni bir gün alacagim
Kollarimin arasina
Kokliyarak öpecegim
Gözlerine baka baka

Bu ne umut ne teselli

Acili bir mart sabahinin yagmurlu göz yaslari
Daha güne girer iken caldi tüm umutlarimi
Ne kiymeti var ki,bir asari bir yukariya gitmenin
Cikmaga niyeti yoksa bulutlarin arkasindan günesin

Ben onu bekler iken o ise kayiplarda

Sen alamanci,alamanci
Her yerde oldun yabanci
Adam yerine koymazlar seni,insani
Düsünürler,yanliz döviz ve parani

Zor terk ettiler o cennet vatani

Ey insanoglu
Kafan cok karisik
Gidecegin yolu
Bilebilecekmisin?

Hic zannetmiyorum! ?