Rüzgar değse bir yanıma
Sancır en derin ümitlerim
Sessizlik kaplasa tüm dünyayı
Duyulmaz yürekten çıkan çığlıklarım
Oturdum bir hesap yaptım
Dün bütün gece
Rüyalarımda her yerde
Dolaştım diyar diyar
Bir tek sen yoktun yar
Uzadı mesafeler
Zindan kadar karanlık
Bir dehliz
Zerre ışık yok
Canımın canı
Tutsağım
Gerçekler yitmiş
Uzamasın geceye ellerin
Bir o kaldı bende
Beni tutma yarım kaldı hayallerim
Martıların yakarışında bulurum kendimi
Vapurun köpüğü benim
Ayın şavkını bölerim ikiye
Her gün aynı saatte indim Karşıyaka vapurundan
Çiçekçi Ahmet abiden aldım demet demet sevdaları
Ve sana getirdim en masum halini aşkın
Bazen yağmur yağdı bazen sert esti rüzgar
Güneş de kavruldu en çok sevdam
Ve ben sende kayboldum her zaman
Kapatınca gözlerimi dünyaya
Gördüm ihtişamını kainatın
İçimde var bir sancı
Sanki şafak benden doğacak
Şu göğsümü parçalayıp güneş göğe çıkacak
Eski zamanlardı hatırlarmısın
Bilmem
Barbaros bulvarında bir sabahçı kahvesi
Gece çocuklarının son durağı sanki
Soğuk kaldırımların üstünde bir karton şiltesi
Uzanıp hülyalara
Diyorum ki bak
Çay bitti demlikte
Gitme vakti geldi belkide
Sela okunuyor minarede
Geleceksen sen
Sonsuza dek burada dururum
Unutursan eğer
Gül dalı gibi kururum
Sevda adına yazılır Semaya
Islak sokakların aylak averesi olmak
Sert ayazda bir kuytuya sığınmak
Ve iliklerine kadar ıslanmak
Sensizlik ile aynı
Kimsesiz kalmak yada lal olmak
Konuşacak tek kelime bulamamak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!