Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Asri zamanımızda insanlar, hep “Bilgili” olmak ister
Oysa insandan istenen, bilgiden ziyade “Şuur’lu” olmaktır

Yüce Mevla’m: insanlara, sayısız akıl nimeti vermiş
Bu akıl nimetinin kıymetini iyi bil, iyi kullan demiş

Benim; Öyle Sinem var
Her gelen, oraya yaslanır
Aşıktan, nasip almayanlar
Benim; Sinemde Beslenir!

Nice Nice; Haylazlar vardı

Beni bir dinleyin, bakın ben sizlere ne deyim?
Açık açık dertlerimizi, birer birer söyleyeyim?
Bizler; On iki Eylül'ü yaşadık, o karanlık günleri!..
Geçmişten ders almayanlara; Ben ne deyim?

Daha sonra patlak verdi; Yirmi sekiz Şubatlar!..

Biz Dedenin, gülleriyiz gülleri
Konuşan, ufacık dileriyiz dilleri
Üçümüzde, birbirimize olduk kuzen
Onun için; Dedenin olduk bülbülleri

Benim adım; Ecrin Rana’dır Rana

Bir torunum oldu, bilmenizi isterim!
Bin şükür ettik, dedi ki; Allah Kerim
Çok şaşırdım, o toruna ben ne derim?
Her zaman; Rabbime şükürler ederim!

Güzel ad koymuşlar; İsmi Âmine Hüma

Allah Teâlâ c.c. Buyuruyor!.


"Sizler kitabı okuduğunuz halde insanlara
iyiliği emredip kendinizi unutuyor musunuz?
Aklınızı kullanmıyor musunuz?"

Cafer bin Ebi Talib Radıyallahu Anh.
Meşhur adıyla; Caferi Tayyar
Ruhu uçan Sahabe; Uçaklara ismini veren; Sahabe
Habeşistan’da on bir yıl, sürgünde kalan Sahabe
Mekke’yi ve yakınlarını, çok özledi
Durmadan haber gelecek diye; Yol gözledi

İnsanlık birbirini, yiyerken
Bu dünya, nasıl bir dünyadır?
Çocuklar, öksüz-yetim kaldı
Bu dünya, nasıl bir dünyadır?

Depremden, söz etmiyordum

İnsan karakterini bozmak
Gönlünü kirletmek
Dostlarını kayıp etmek pahasına
Gıybete başvurarak,
Neden vicdana eziyet eder?
Kişiyi gıybet etmeye yönelten

Ne yaptınız; İsmeti! ..
Kesildi mi, kısmeti
Yok, olmuş haşmeti
Ne yaptınız; İsmeti! ..

Emekliyse, tören yok