Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Oğul görev çıktı, doğuda sana
Layık ol Oğul, senin şerefli atana
Güzel hizmet et, Oğul bu vatana
Benim Yiğidim, Kahraman Askerim

İş başa düştü mü, fırsat verme düşmana

Arnavutluk Tiranda, seninle üç yıl eyledik karar
Bilmem hesapta kar mı ettik, yoksa zarar?
Karlı olduğuma kaniyim, kalbim seni anar
Senin Asla Unutamayacağım; Bekir Hoca!..

Seni ilk gördüğümde, kalbim sana ısındı

İstemem balı kaymağı
Olamam yemek manyağı
Peynirle erimiş sarı yağı
İstemem aş bana yeter

Etin iyisidir biftek pirzola

Uzaktan Köyümün; Dağlarını gördüm!
Hüzünlendim ben ağladım, dağlar ağladı
Düşündüm şimdi, karlar eridi sular çağladı
Ben Ağladım, Coşkun Sular Ağladı!

Yazık gönlüm çocukluğum, orada geçti

Ben Babama bakarken; Babam bakar toprağa
Toprak nasıl bir nesne ki; Acımaz ölüye sağa!

İnsanoğlunu sonu hep topraktır, toprak saklar
İnsanoğlunun ayıbını sadece, toprak paklar!

Ben Beni bilirim, Ben Bendeyim
Ben Allaha bağlı, bir Bendeyim
Sadece senin gönlünde, Sendeyim
Ben Beni Bilirim, Ben Bendeyim!..

Ben kendimi övemem, Ben bir kulum

Ben bir gül idim soldum kendi bağımda
Kıran vurdu kavruldum kendi yağımda
Kuş konmaz ne bülbül ötmez dalımda
Ben bir gül idim soldum kendi bağımda

Kimse arayıp sormazdı kendi halimde

Büyük Elçiliğinin Mescidi Yok!..
Her şey var ama; Mescidi yok
Sanki kalbime saplandı, bir ok
Büyük Elçiliğin, Mescidi Yok!..

İstersen bir, Namaz kılmak

Gençler Böyle Gençler öyle
Der Dururuz hatta yakınırız
Onlara iyi bir dünya bırakmış gibi
Bir düşün gençlere bıraktığın mirası
Hangi Mirasımız düzgündür?
İyi Bir ahlak mı bıraktık?

Büyükler bize ebedi olana gönül vermeği öğütler
Seni mezara koyunca dönüp gidenleri değil
Orada da yanında kalacak olan iyi amelleri öğütler
Nefsini hayvani arzularını yenmeye çalışan
Allah’ın azametinden korkarak ona itaat etmeyi
Cennet ve cemalini görmeyi umanlardan olmayı