Nevruzu bilirimsiniz?
Hani baharın gelişi diye
Kutlardık hepimiz
Yirmi bir Mart’tı toprak canlandı diye
Bacalarda ot yakar
“Bereket içeri, Böcük dışarı diyerek”
Ey..! Bu mezarda yatan ölüler
Sizden ders almıyor diriler
Ahrette olacağını ne bilirler
Söyleyin ne gerçektir ne yalan?
Bir zaman çocuktunuz ettiniz naz
Ölmek, ne güzel şeymiş
Çekilmez, bu dünyanın kahrı
Eğer canlılar, ölmeseydi
Ne olurdu insanların ahir’i
Dünyada geçilmezdi, canlı seli
O karanlık günlerde, o karınlık yıllardı
Neler çektik, o geçilmez zorlu yollarda
Can güvenliği yok, insanlık yok olmuş
Hep perişan olduk, o meşum okullarda
Okumak bir dert, yaşamak başka bir dert
Telefon elde oldu, oyuncak
İnsan onunla konuşur, doyuncak
Nedense mesut olamaz, ancak
Hayatımız artık oldu, oyuncak
Her devride, bir oyuncak var
Yeşillere değmeyin çocuklar
Ağaçları eğmeyin çocuklar
Siz olmasanız park ne olur
Bu parkların gülü çocuklar
Parklar yeşillensin çocuklar
Ümmetler gelecek Âdem’e Ya! Âdem(as) bize şefaat eyle!
Sen bizim babamızsın bize acı, Sen cenneti gördün ve cennete döneceksin
Bizi de götür al yanına. Hz. Âdem (as) diyeceki; Ya! Ümmetlerim
Ben size bir şey yapamam, sizin günahınız çok siz ancak benden sonra gelen
Şid (as) ’de gidin der. Onlarda gelir. Ya Şid; Adem (as) bizi sana gönderdi,
O size yardımcı olur dedi. Şid (as) ben yapamam siz benden sonra gelen,
İsrail çok azdı! ..
Sakın söylemedi deme
Bu senin sonun olacak
Sakın söylemedi deme
Azan belasını bulur
Sada ver gönül sil bu gönlümün pasını
Çünkü sen seçilmişsin şu kızlardan hasını
Bir terennüm et kaldır bu gönüldeki yasını
Sen her şeye layıksın sada ver gönül
Rüyalarda görünürdün rüyada gezerdin
Daha yirmi sekizdi yaşı
Sorumluk almazdı eşi daşı
Mücadelede çekerdin başı
Daha sen neydin şehidim!
Genç idin hiç murat almadın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!