Susun Kalbim Uyuyor Şiiri - Celal Bahar

Susun;
Konuşmayın ne olur, kalbim uyuyor,
Fısıltıyla anlatsanız dahi o sizi duyuyor.
Sakın ama sakın sevgilinin adını anmayın,
Kaybı henüz çok taze,
Hemen unutur sanmayın.

Susun;
Sessiz olun ne olur,
Sonuçta can candan ayrıldı,
Eti kemikten, derisi tenden sıyrıldı.
Bırakın, bırakın üzerinden biraz zaman geçsin,
Uyusun, uyusun ki sancısı dinip yüreğim kendine gelsin.

Anlayışlı olun ne olur;
Kolay değil var iken bir anda yok olmak,
Kolay değil gittiği gönülden gerisin geri kovulmak,
Hatırlarsınız kapıları nasılda çarparak gitmişti,
Uçarak çıkarken ''kolaysa beni durdurun'' demişti...

Sus artık aklım,
Konuşma dilim,
Görme sende gözlerim,
Yazmasın elim.
Bilirim aşk uğruna hepiniz hor görüldünüz,
Kalbimin ettiklerine en çokta siz üzüldünüz.
Lakin o şimdi herkesten çok, size muhtaç,
Siz de sırt çevirirseniz başka kime sığınacak...

Bakın, bakın işte kalbim uyanıyor,
Görmez misiniz ateşler içinde nasıl da yanıyor.
Yapmayın, siz bari kalbime bunu yapmayın,
Taş kalpli sevgili gibi,
Benzin döküp yakmayın.
Yeter artık, ne olur ne olur üstüne gitmeyin,
Hele ''biz demiştik'' lafını sakın ola demeyin...