günler battığı kadar batarım
zamanı zorlayacak gücümde yok
korkum da yok yollar boyu
engin ve sonsuz noktalar varsa
koşmalı insan bilirim
bir apartmanın ilk katında sıkışmış
camları arayan kuru bir adamım
dünyayı mantar sarmış
yok, deliriyorum olmuyor
ellerimi sıkmayın acıyor gibi
tafralara gerek yok
insan gülmeyi bilmeli
ben bilmiyorum
susun
(01:25 - 31 Ocak 2005)
(Pazartesi)
(Akatlar)
Kayıt Tarihi : 24.8.2005 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!