Süslenir Oldu Şiiri - İsmet Murat

SÜSLENİR OLDU
Öyle bir zamana geldik ki bizler,
Göşyaşıyla şakak ıslanır oldu.
Boyuna gerdanlık takıp densizler,
Kapıya bacaya yaslanır oldu.

Söz konusu oldu Cacık la, piyaz
Şerle bütünleşti karay la beyaz,
Rafa kaldırıldı, Hamd şükür, niyaz,
Sinelerde yürek paslanır oldu.

Yüksek topuk, güllü dallı elbise,
Giyinerek teni eder deplase,
Kadın kocasından başka herkese,
Allanıp pullanıp süslenir oldu.

Kulağı görünmez küpelerinden,
Esinlenip elin zübbelerinden,
Yalçın cebellerin tepelerinden,
Koca herif diye seslenir oldu.

Tırnaklar ojeli, dudağı boya,
İştirak ederken konsere, toya,
Parfüm püskürterek etek paltoya,
Tepeden tırnağa mislenir oldu.

Hamdü sena ile şükürden ırak,
Her gün ederekten nefse iştirak,
Elin günün nasibine bakarak,
Haram lokma ile beslenir oldu.

Müçtehit olarak değindim öze,
Gerek var mı bilmem ekistra söze,
Sürmenin yerine rimeli göze,
Sürerek erine terslenir oldu.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi