Susarım Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Yürek yanar dil susar
Gözler dersen pınar
Sorma halimi bir çıkmazdayım
Dilimin ucuna gelir kelimeler
Lakin o kelimelere mahkum olmamak için
Yüreğim yana yana
İçime kanaya kanaya susarım…

Sanki dünyayı sırtımda taşıyormuşçasına
Dünya yıkılmış da altında ben kalmışçasına
Güvendiğim dağlara karlar yağmışçasına
Tutunduğum her dal kırılmışçasına
Yüreğim yana yana
İçime kanaya kanaya susarım…

Derdim kendime sitemlerim kendime
Dünyanın aradığı suçlu benmişçesine
Günahların veballerin en büyüğünü yüklenmişçesine
Yüreğim yana yana
İçime kanaya kanaya susarım…

Geceye kızar susarım
Gündüze kızar susarım
Kimseye gücüm yetmez kendime kızarım
Sözlerle vurulur
Yüreğim yana yana
İçime kanaya kanaya susarım…

Zamanı dolduramayan
Ömrünü harcarmış
Her şeye mazeret arayan
Sonunda pişmanlık yaşarmış
Zamanı hırsız ettik
Koca bir ömrü tükettik
Hala bir ders almadan günümüzü gün ettik
Boşa geçirdiğim her ana yana yana
İçime kanaya kanaya susarım…

©
Şiirin Yazıldığı Tarih : 23 – 08 – 2020