Sus gönlüm Şiiri - Münire Çevik

Âh yine hasret düştü gecenin koynuna
Yıldızlar ağlıyor şimdi hasretin çokluğu na
Ne çok hasret biriktirmişim kendi yokluğuma
Ah o kıl çadırda yediğim keçi yoğurdu
Hani hatirlarmisin ağaç kabuğuyla ezdigimiz sögüt kokulu yayık Ayranı
Ne çok hasret var içimde
Sabahın seherinde suya inen kekliklerin coşkusu
Avucuna konan yavru keklikler
Ah o suyun akışı
Hani nerde Ceylanlar in sekişi
Ah ne çok hasret var yüreğimde
Bir uçtan bir uca At koştur dugumuz
Dağlar
Bize gülümseyen yılki Atları
Hani nerde ler
Ah ne çok hasret var yüreğimde
Dolunayda uludugumuz
Vatan sevdası nerde o yiğitler
Adını liste yaptigimiz
Yigitlerim hani Nerde ler
Ah ne çok hasret var yüreğimde
Beni bırakıp yurt dışına giden Annemle Babama selam saldiğim uçaklar
Ah izine gelecekler diye iple çektiğim çocukluk günlerim
Ah o kırlarında koştuğumuz yaylar
Annemin kardeşimin kundağina belediği temiz topraklar
Ah ne çok hasret var yüreğimde
Bitmez tükenmez ah bu hasretler
Sus dilim sus sus gönlüm.